پبام مهدی الیاسی معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان ساوه به مناسبت چهاردهم خردادماه سالروز عروج ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره)

بسم الله الرحمن الرحیم

در تاریخِ پر حادثه ی انقلاب اسلامی ایران که ایّام غم و شادیِ آن، روایت گرِ نشیب و فرازهای مردمی ترین انقلاب هاست، بی گمان روزی به سرور و شعف بازگشت حضرت روح الله (سلام الله علیه) به آغوش مردم وفادارش نیست و هیچ روزی را نیز به اندوهِ فراقِ آن مردِ الهی با ملّت صبورش نمی توان یافت.

آری؛ این دوگانه، روایت روزهایِ سرد بهمن ماه است که اشکِ شوق بر چشمان ملّتی آزاده در استقبال از آزادمردی یگانه، جاری شد و همچنین راویِ روزهای گرم خردادماه که اشکِ ماتم همان مردم غیور، در رحلت مقتدایِ دُردانه اش، هر کوی و برزنی را عزاخانه ساخت.

 همان روزهای جانکاه؛ همان نیمه ی خردادِ حادثه ها که پیرجماران از آن انتظارِ فرج داشت؛ انتظاری که سرانجام با طوفانی از محنت و عزا به سر آمد و چهاردهم خرداد ۱۳۶۸ را به روز فقدانِ بزرگمردی بدل ساخت که دَم مسیحایی اش دل های مُرده از بیدادِ مستکبران را جانی دیگر بخشید و صلابت بی مانندش، افسون یاس از چهره ی مسلمین زدود.

در آن روزِ یکسر عزا، که اشک غم و تحسّر از عروجِ نفسی مطمئنّه بر دیدگانِ خُرد و کلان جاری بود و اقیانوسی عظیم از ملّتِ خمینی را در پیشِ چشم جهانیان به نمایش گذاشت؛ اگر چه جلوه گرِ فغان مردمی شیدا بود، اما تابلویی زیبا از قوام و سَداد انقلابی را به منصه ی ظهور گذارد که راه خویش را به سمت قلّه ی عزّت و شرف یافته، و از بند سلطه ی ننگینِ طاغوت رهیده بود.

در آن روزِ حزین، این خاکِ پاک، نه یک تَن که یک ملّت را در آغوش گرفت و دل های میلیون ها دلداده ی عاشق را آنچنان متلاطم و بی تاب نمود که هیچ زبان و قلمی قادر به وصفش نیست و بلاشک، غایتِ شُکوه آن محشرِ کبری تنها برای اهل معرفت و بصیرت مشهود و مکشوف شد و تنها آنان توانستند این رحلتِ کبریایی به قرارگاه امنِ الهی را بی پرده به نظاره بنشینند و بر لب جاری سازند: «ما راینا الّا جمیلا».
 
چهاردهم خرداد ماه، نه فقط روزِ فقدان یکی از شخصیّات مهمّه همچون سایر رهبران جهان است، که روز درگذشت مردی است متفاوت با سایر تمامیِ حکّام دنیا، مردی متّکی به خدا و مستظهر به حمایت ملّتی خدایی و مروّجِ تفکّری که مستضعف را بالقوّه صاحب وراثتِ عالَم و خلیفةالله در زمین معرفی کرد و بنای  حکومتی را فراهم آورد که بی تردید پرچم اعتلایش به دست با کفایت خلف صالحِ خمینی کبیر، یعنی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای ( مدّظلّه العالی ) به حضرت بقیّه الله الاعظم (ارواحنا له الفداء) سپرده خواهد شد؛ ان شاء الله.

امروز همین اندیشه ی متعالی ِ آن قائد عظیم الشان است که روحیه ی مقاومت و ظلم ستیزی را در اقصی نقاط عالم و حتّی در قلب اروپا و آمریکا گسترش داده و باعث شده تا جوانانِ جویای حقیقت در دل دنیای غرب، فریاد حمایت از غزّه ی مظلوم و انزجار از رژیم اشغالگر قدس و حامیانِ جانی اش را سر دهند و خیزشی معنادار در برابر مستکبران را در خیابان ها و دانشگاه ها به نمایش بگذارند.

بحمدلله همین تفکّرِ بلند، با رای تاریخی و مومنانه ی خبرگان رهبری به شخصیّتی عالی قدر همچون حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (حفظه الله تعالی) تداوم یافت و امروز این اِستدامِ مُبرم و مبارک، در ایرانی قوی جلوه گر است که سر به ثریّا می ساید و محبوبِ مظلومین و مغضوبِ ظالمین است.

تفکّری که شهید سلیمانی ها می پرواند و شهید رئیسی ها را به مقام والای سیدالشهداء خدمت نائل می سازد.

تفکّری که ذلّت بر نمی تابد و غرّش موشک هایِ دشمن افکن اش بر فراز بیت المقدَس و فرود رعب آورش در قلب تل آویو مایه ی مباهات است.

تفکّری که برخاسته از رشادت ها و ایثارگری هاست و چه خون های پاکی که از قیام یوم الله ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تاکنون برای ترویج آن به زمین ریخته است.

این جانب به عنوان فرزندی از خیل فرزندانِ انقلاب، با تسلیت و تعزیت سالگرد رحلت جانسوز امام امّت (رحمت الله علیه)، به روح پر فتوحِ آن فقیهِ متعبّد، عارفِ عندالله، آن #امام_وعده_های_صادق و رهبرِ برخوردار از مراتب عالیه ی تهذّب و تقوا و به ارواح طیّبه ی فرزندان شهیدش درود می فرستم و به شکرانه ی نعمتِ زعامت مقام معظّم رهبری که با الطاف خاصّه ی الهی، سکّان کشتیِ انقلاب را در این تندبادهای حوادث با اقتدار و صلابت در دست دارند، جبهه ی سپاس به درگاه حضرت حقّ می سایم و طول عمر با عزّت معظم له را مسالت می کنم.

مهدی الیاسی
معاون استاندار و فرماندار ویژه ی شهرستان ساوه
۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۳